Herberg Ons Streven
PCPG20120606_001
Volgens de landboeken van Tielrode 1542-1724 wordt op de plaats van de huidige afspanning een gebouw gesitueerd. Het is echter niet bekend of dat pand (of een restant of verbouwing) het huidige gebouw is.
Vanaf het laatste kwart van de 19de eeuw werd het bewoond door een gezin landbouwers-wagenmakers en zij baatten ook de beerkaai uit aan de Durme.
De beer werd via de rivier aangevoerd en gelost met behulp van paarden, die een pomp aandreven. Na hen zette het gezin van Louis Laureys-Vergauwen de verschillende bedrijvigheden verder. Zij startten bovendien een herberg, met als naam Landbouwershuis.
De uitbaters van 1926 tot 1951 handhaafden alle activiteiten, maar voegden er een kolenhandel aan toe .
In 1930 werd de naam van de afspanning gewijzigd in Ons Streven. In die periode heerste een ongewone bedrijvigheid aan de oever van de Durme.
Zo hadden vrienden een kanoclubje opgericht. De herberg was hun clubhuis. Werner Maes was de sleutelfiguur van de kring en haar activiteiten. Toen hij z’n tweede boot kocht - Ons Streven genaamd - werd dat ook de nieuwe naam van de herberg.
De afspanning was eigendom van brouwer Adrien Claus (burgemeester
van Tielrode én senator, 1939-1946); z’n echtgenote, Maria De Decker, was de dochter van vrederechter Theo De Decker. Het houden van café was een contractuele verplichting.
Na de dood van Adrien Claus (1887-1965) en z’n echtgenote (1889-1969) kwam de afspanning in het bezit van hun erfgenamen.
1900-1945